Fjala e plotë e ministrit të Mbrojtjes në Konferencën e CHOD të vendeve të Kartës së Adriatikut, SHBA - A5

e mërkurë, 25 shtator 2019 16:01

Fjala e plotë e ministrit të Mbrojtjes në Konferencën e CHOD të vendeve të Kartës së Adriatikut, SHBA - A5, mbajtur në Durrës, shtator 2019.

Dua t’i uroj në mënyrë të veçantë mirëseardhjen zëvendëskomandantit të Komandës së Shteteve të Bashkuara në Europë, Lieutenant General Twitty. Dua t’i uroj në mënyrë të veçantë mirëseardhjen zëvendëskomandantit të Komandës së Shteteve të Bashkuara në Europë, Lieutenant General Twitty.

I dashur Gjeneral, 2018 dhe 2019 kanë qenë dy vite që kanë parë një intensifikim të jashtëzakonshëm të bashkëpunimit mes Forcave të Armatosura të vendeve tona, por edhe një intensifikim të jashtëzakonshëm të mbështetjes së Shteteve të Bashkuara për Shqipërinë. Falë mbështetjes suaj, Shqipëria ka arritur të bëjë një progres shumë të madh drejt modernizimit të Forcave të saj të Armatosura, por edhe drejt përmbushjes së objektivit tonë madhor për t’u shndërruar në një forcë vullnetare, profesioniste dhe moderne të standardeve më të mira që i takon aleancës tonë NATO.

Në emër të qeverisë shqiptare, por edhe të popullit shqiptar, më lejoni Gjeneral që t’ju shpreh mirënjohjen tonë më të sinqertë edhe më të thellë për Shtetet e Bashkuara dhe për taksapaguesit amerikanë për ndihmën e tyre bujare. Por një falënderim e kam padyshim edhe për Komandën Amerikane në Europë me të cilën kemi pasur një bashkëpunim jashtëzakonisht efikas edhe të frytshëm.

Të dashur miq, mjafton të shohësh se çfarë trajektore ka ndjekur procesi i integrimit të vendeve tona që nga momenti i përfshirjes në Kartën e Adriatikut për të kuptuar sesa e suksesshme ka qenë kjo nismë. 
Shqipëria, që iu bashkua Kartës së Adriatikut, 17 vite më parë, ishte një vend shumë ndryshe nga ai që është sot. Dhe nuk ka asnjë dyshim, që nëse sot ne jemi anëtarë të NATO dhe, nëse sot, kemi dhënë prova që e meritonim anëtarësimin, kjo i detyrohet në një masë të madhe edhe kësaj nisme, bashkëpunimit dhe shkëmbimit që kemi pasur mes nesh, e sigurisht, mbështetjes e udhëheqjes së aleatëve tanë më të mirë, ata  amerikanë.

Sot, Shqipëria është një shtyllë stabiliteti në rajon dhe një eksportuese neto e sigurisë, që i është bashkuar shumë prej misioneve të Aleancës dhe ka dhënë kontributin e saj kudo që ka qenë e nevojshme. Jemi, në fakt, kontribuesit e dytë më të mëdhenj për frymë pas Shteteve të Bashkuara të Amerikës.Por sigurisht, ashtu si procesi i integrimit në NATO, edhe Karta e Adriatikut ka pasur një efekt dhe një ndikim që ka shkuar shumë përtej sektorit ushtarak, sepse ka shërbyer si nxitëse e një sërë reformash të tjera shtetformuese e modernizuese.

Natyrisht, zhvillimet që kanë përjetuar vendet tona gjatë kësaj periudhe nuk janë identike. Por trajektorja që ka ndjekur Shqipëria nuk ka qenë krejt unike. Në një masë të madhe është ajo që ka ndodhur edhe me vendet e tjera të rajonit ku dëshira për t’iu bashkuar Aleancës më të madhe ushtarake që ka njohur historia dhe, vetëdija për transformimin që kërkohej për të realizuar këtë objektiv, kanë vënë në lëvizje një proces të gjerë reformimi e modernizmi.Dhe ajo çka sigurisht askush nuk mund ta mohojë, është që mbarë rajoni ynë, që vetëm disa dekada më parë ishte arenë konflikti dhe lufte, është sot në paqe, është më i sigurt e me më shumë stabilitet se në çdo moment të historisë së tij.

Është kjo analizë e impaktit që ka pasur Karta e Adriatikut në dinamikat e brendshme, por edhe në ato rajonale, arsyeja përse unë besoj që, sot, është më e rëndësishme se kurrë, që dyert e kësaj nisme të jenë të hapura  dhe të vazhdojnë të jenë të hapura për çdo vend tjetër të rajonit. Nuk do të kisha asnjë problem që t’i shmangesha edhe emrave konkretë, por nuk besoj se është ai qëllimi. Qëllimi është që dyert të mbeten të hapura për vendet e tjera që shumë shpejt, më vonë, më shpejt se sa vonë, të kishim mundësi që A5 ta shikonin A6 pse jo një  A7. 

Unë besoj që kjo do të ishte një ditë jashtëzakonisht e mirë për rajonin, pra zgjerimi i  A5, por edhe një ditë shumë e mirë për të gjithë Europën.
Le të mos kemi asnjë iluzion. Pavarësisht asaj që është arritur, rajoni i Ballkanit Perëndimor është ende sot arenë e një përplasjeje interesash gjeo-strategjike, që herë pas here ka arritur deri në ekstrem me agresivitetin e tij dhe strategjitë hibride që janë vënë në përdorim. Por unë nuk kam asnjë dyshim, që anëtarësimi i plotë në strukturat euroatlantike është jo thjesht mënyra më e mirë, por është mënyra e vetme, për të forcuar imunitetin tonë ndaj të gjitha këtyre ndërhyrjeve.

Të jesh anëtar i NATO është sigurisht një privilegj. Është një pozicion nga i cili çdonjëri nga vendet tona ka përfituar jashtëzakonisht shumë. Por të jesh anëtar i NATO është mbi të gjitha një përgjegjësi. Një përgjegjësi për të përqafuar vlerat mbi të cilat është ngritur Aleanca jonë, për të bashkëpunuar për konsolidimin e sigurisë dhe stabilitetin e rajonit tonë, por edhe për të kontribuar për sigurinë tonë kolektive kudo ku lypset nevoja.

Prandaj, unë dua t’ju përgëzoj sot për këtë takim dhe dua t’ju propozoj që të diskutojmë dhe të miratojmë në përfundim të kësaj konference propozimin tonë për një përfaqësim të përbashkët për vendet e A-5 në misionin e NATO në Irak. 

Duke uruar që ky propozim do të gjejë mbështetjen tuaj, dua t’ju uroj edhe njëherë të gjithëve një konferencë sa më të suksesshme.