Newsroom Ministri në media Intervistë e ministres së Mbrojtjes Mimi Kodheli për "Top Channel"
Ministrja e Mbrojtjes Mimi Kodheli dha një intervistë për "Top Channel" në lidhje me mbledhjen e Këshillit të Sigurisë Kombëtare, Dokumentin e Strategjisë Ushtarake dhe Planin e Zhvillimit Afatgjatë të Forcave të Armatosura.
Znj. Kodheli një koment tuajin si ministre e Mbrojtjes në lidhje me Strategjinë dhe në lidhje me mbledhjen e sotme të Këshillit të Sigurisë Kombëtare?
Më lejoni t’ju them fillimisht që mbledhja e Këshillit të Sigurisë Kombëtare është një organ këshillimor pranë presidentit, ndërkohë që në programin qeverisës në 300 ditët tona të para janë mirëpërcaktuar afatet e bërjes të të gjitha dokumentave strategjikë, duke filluar që nga dokumenti i Sigurisë Kombëtare, tek Dokumenti i Strategjisë Ushtarake dhe Plani i Zhvillimit Afatgjatë të Forcave të Armatosura, të gjitha brenda këtij viti. Ka qenë shumë e rëndësishme që ne ta shtyjmë këtë proces, i cili për fat të keq ishte vjetëruar tashmë siç edhe ju e përmendët në insertin tuaj. Kishte 10 vjet që FA dhe Ministria e Mbrojtjes funksiononin me një strategji të vjetëruar dhe aq më pak një strategji e cila nuk kishte reflektuar ngjarje të rëndësishme që kishin ndodhur në jetën politike dhe jo vetëm të Shqipërisë, siç ishin, anëtarësimi i Shqipërisë në NATO në vitin 2009.
Shihet qartë dhe flitet gjithashtu edhe në media dhe qarqet politike për përplasje mes presidentit dhe qeverisë së re në shumë fusha. A mund të thuhet e njëjta gjë edhe përsa i përket bashkëpunimit tuaj si ministre e Mbrojtjes me presidentin e Republikës?
Mua më vjen mirë që në atë tryezë sot u kërkua bashkëpunim dhe bashkërendim institucional, por jo domosdoshmërisht ata që e kërkuan këtë janë ata të parët të cilët e kanë zbatuar këtë. Fakti që ky Këshill nuk është mbledhur që prej shumë kohësh, madje është mbledhur 3 herë në 10-vjeçarin e fundit tregon për mungesën e bashkërendimit dhe bashkëpunimit midis institucioneve kur forca tjetër politike ishte në qeverisje. Kjo në fakt nuk na e ka kufizuar këndëvështrimin tonë dhe hapjen tonë drejt Institiucionit të Presidentit dhe të gjithë institucioneve të tjera, të cilat duhet të jenë bashkëpunuese dhe bashkërenduese dhe suportive të asaj ç’ka qeveria shqiptare ka ndërmend dhe do të bëjë. Fakti që me urdhër të kryeministrit në fillim të muajit shkurt u ngrit grupi ndërinstitucional për hartimin e Strategjisë, por jo vetëm kaq, por fakti që ne kemi çuar pranë presidentit strukturën e FA dhe Planin e Përhapjes ose Planin e Vendosjes së FA dhe prej më shumë se sa një muaj nuk kemi marrë përgjigje megjithëse jemi rikthyer disa herë kërkesave edhe të panevojshme teknike nga Institucioni i Presidentit na bëjnë të besojmë që kjo është një procedurë e cila kërkon të pengohet nga ana e Institucionit të Presidentit, i cili në rastin më të mirë është vetëm miratues i asaj çka Ministria e Mbrojtjes dhe kryeministri porpozojnë pranë Institucionit të Presidentit.
Si e shpjegoni ju që prej 5 vjetësh pas anëtarësimit në NATO nuk kemi pasur një strategji të re dhe asnjë mbledhje të Këshillit të Sigurisë Kombëtare?
Kjo është një pyetje që duhet t’ja bëni në fakt personave të cilët kanë drejtuar më parë këtë institucion, qoftë qeverisjes së mëparshme, qoftë presidentit të mëparshëm. E rëndësishme është që sot ne të ndajmë dy gjëra. E para, që qeveria është shumë e fokusuar për ta çuar deri në fund këtë proces sepse jemi në një vit deçiziv, të rëndësishëm të NATO, duke pasur parasysh që në fillim të shtatorit të këtij viti do të jetë samiti, një ndër samitet më të rëndësishme për të ardhmen, jo vetëm të NATO, por edhe të gjithë porceseve gjeopolitike në tërësi, por edhe atë çka ne duhet të bëjmë me strukturat e FA nesër. Ne duhet të kemi një forcë e cila do të jetë më e stukturuar, do të jetë më e vogël në numër, por më profesionale, do të jetë më e mirëpajisur dhe e gatshme për t’ju përgjigjur qoftë detyrave të saj kushtetuese apo ligjore, siç është mbrojtja e intergritetit të Shqipërisë apo mbrojtja dhe siguria e qytetarëve të saj, por pse jo mbrojtja e sigurisë në rajon edhe më gjerë, pjesëmarrja në të gjitha operacionet e NATO, të cilat ne na kërkohen dhe jo domosdoshmërisht ne u jemi përgjigjur ashtu siç duhet në vitet e shkuara.
